Συγκινεί το “αντίο” του Δήμου Καισαριανής στον Αντώνη Καλογιάννη ο οποίος έφυγε χθες από τη ζωή.
“Ο Αντώνης αποτελεί μέρος της μουσικής ιστορίας της Ελλάδας, κεφάλαιο πολύτιμο με έργο που παραμένει επίκαιρο καθώς εκφράζει αιώνιες αγωνίες και πανανθρώπινα συναισθήματα.
Εμείς οι Καισαριανιώτες θα τον θυμόμαστε με αγάπη και ευγνωμοσύνη.
«Κράτησα τη ζωή μου…»
«Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες, τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες, τα παλικάρια να κερνάς»
Αντίο Αντώνη…” έγραψε σχετικά ο Δήμος σε μήνυμά του στα social media τονίζοντας πως η κηδεία του μεγάλου Καισαριανιώτη τραγουδιστή θα γίνει δημοσία δαπάνη, με πρωτοβουλία του Δημάρχου Καισαριανής, Χρήστου Βοσκόπουλου.
Αναλυτικά το μήνυμά του:
“Σήμερα νωρίς το απόγευμα ο Αντώνης Καλογιάννης «άνοιξε το παράθυρο» της αιωνιότητας.
Ερμήνευσε τραγούδια και μελοποιημένη ποίηση από σπουδαίους Έλληνες συνθέτες, κυρίως τον Μίκη Θεοδωράκη, με ήθος και σεμνότητα, αποτελώντας σπάνιο πρότυπο καλλιτέχνη.
Η ζεστή του φωνή ερμήνευσε με πόνο ψυχής και σεβασμό τους αγώνες για την ελευθερία, τον πόνο της εξορίας, τη λαχτάρα για δημοκρατία.
Με το ίδιο πάθος τραγούδησε την αγάπη, ισορρόπησε ανάμεσα στο πολιτικό και το ερωτικό τραγούδι, ντύνοντας με τη φωνή του εμβληματικά τραγούδια που θα σιγοτραγουδάμε για πάντα.
Σταθμός στην Ελληνική μουσική ήταν η ερμηνεία του, μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη, στο άλμπουμ-μαρτυρία «Κατάσταση Πολιορκίας» της Ρένας Χατζηδάκη, συγκρατούμενης του Μίκη Θεοδωράκη στις φυλακές Αβέρωφ, που ηχογράφησαν στο σπίτι του μεγάλου συνθέτη.
Ο Αντώνης Καλογιάννης έγραψε ιστορία στην Ελληνική μουσική και με την ερμηνεία του στο «Πνευματικό Εμβατήριο», πάλι σε συνεργασία με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μίκη Θεοδωράκη.
Το «Πνευματικό Εμβατήριο», συλλογή ποιημάτων του Άγγελου Σικελιανού, γράφτηκε από τον μεγάλο ποιητή το 1945 για να εκφράσει τη μεγάλη αγωνία του για το μέλλον της χώρας και του λαού. Έχει μείνει στην ιστορία ως ένα από τα σπουδαιότερα αγωνιστικά σαλπίσματα για την ανόρθωση της Ελλάδας.
Ο Αντώνης αποτελεί μέρος της μουσικής ιστορίας της Ελλάδας, κεφάλαιο πολύτιμο με έργο που παραμένει επίκαιρο καθώς εκφράζει αιώνιες αγωνίες και πανανθρώπινα συναισθήματα.
Εμείς οι Καισαριανιώτες θα τον θυμόμαστε με αγάπη και ευγνωμοσύνη.
«Κράτησα τη ζωή μου…»
«Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες, τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες, τα παλικάρια να κερνάς»
Αντίο Αντώνη…”.