OTA VOICE
Πολιτιστικά

Η Μάρω Θεοδωράκη αποκλειστικά στο OTAVOICE

Αποκλειστική συνέντευξη της Μάρως Θεοδωράκη στη Λία Τσεκούρα, Πολιτισμολόγος, Κριτικός Θεάτρου, ΜΑ in Arts and Culture Management, Γ.Γ. του Σωματείου Ελλήνων Κριτικών Μουσικής, Θεάτρου & Χορού.

Κόρη του ποιητή και δημοσιογράφου Γιάννη Θεοδωράκη και της δημοσιογράφου Νίτσας Λουλέ, ανηψιά του Μίκη Θεοδωράκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα μέσα στην ποίηση και στην μουσική. Διδάσκει υποκριτικό τραγούδι, συνθέτει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, συγγράφει παιδικά βιβλία, διακρίνεται, προχωρά με τόλμη και δημιουργεί σε μια εποχή που έχει ανάγκη την καινοτομία και τον σεβασμό στον άνθρωπο και την τέχνη!

Τον Οκτώβριο του 2019 με την έκδοση του «Εγώ , είμαι η φωνή μου» ένα πολύτιμο εγχειρίδιο για όλους, η Μάρω Θεοδωράκη προβάλει ένα ταξίδι διερεύνησης πάνω στην ανθρώπινη φωνή και τις ανάγκες της.

Μουσική, λόγος, συγγραφή, θέατρο! Η δράση σας αγκαλιάζει όμορες μορφές πολιτισμικής έκφρασης. Ποια είναι η χρυσή τομή στην τήρηση της ισορροπίας;
Γεννήθηκα μέσα στην συγγραφή, στην δημοσιογραφία και στην μουσική. Όσα δεδομένα κι αν άλλαξαν στην ζωή μου, από τότε, αυτές οι τρεις συνθήκες δεν άλλαξαν ποτέ. Πορεύομαι μαζί τους από μικρό παιδί κι είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Είναι κάτι σαν το ποδήλατο. Το μαθαίνεις από μικρός κι όσο το εξασκείς τόσο δυναμώνεις. Η σχέση μου με την μουσική ξεκίνησε στα πέντε μου χρόνια, όταν ο θείος μου προέτρεψε τους γονείς μου να μου πάρουν ένα πιάνο. Αυτή η είναι μια σχέση ζωής. Έτσι έγινε και με την συγγραφή, η οποία με προσέγγισε σε μικρή ηλικία, μέσα από τα βιβλία και τα άρθρα των γονιών μου.

«Εγώ είμαι η φωνή μου»! Τελικά είναι πολύ σημαντικός παράγοντας η φωνή μας, αλλά για ποιους λόγους;
Η ανθρώπινη φωνή είναι το πιο αυθεντικό μουσικό όργανο το οποίο κουβαλάμε μαζί μας από τότε που ήρθαμε στον κόσμο, η φυσικότερη πηγή ήχου. Η φωνή είναι το πιο σπουδαίο επικοινωνιακό και εκφραστικό εργαλείο μας. Στην καθημερινή μας ζωή μιλάμε, τραγουδάμε, γελάμε, φωνάζουμε, ψιθυρίζουμε, μουρμουρίζουμε. Κι όλα αυτά με άξονα την φωνή μας. Κάθε φωνή είναι μοναδική σε χροιά, σε παλμό, σε έκταση και σε δόνηση , με αποτέλεσμα να καθρεφτίζεται κι ο εσωτερικός κόσμος του καθενός. Η φωνητική εκπαίδευση είναι η πιο σημαντική μέθοδος επικοινωνίας , διδασκαλίας αλλά και πρόληψης των παθήσεων της φωνής και του λόγου.

Πόση σημασία είχε η ανατροφή σας και το περιβάλλον σας στην επιλογή της επαγγελματικής σας έκφρασης;
Αναμφισβήτητα το περιβάλλον που μεγάλωσα με έχει επηρεάσει ως προς την επαγγελματική επιλογή μου. Οι γονείς μου ήταν πάντα ενθαρρυντικοί στο κομμάτι της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και της καλλιέργειας γενικότερα. Θέατρο, σινεμά, ποίηση, μουσεία, βιβλία και μουσική υπήρχαν στη ζωή μας με κάθε τρόπο. Από παιδί ακόμα ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω. Να γίνω μουσικός. Κι ενώ στην εφηβεία οι περισσότεροι φίλοι μου παρατούσαν τις τέχνες με την προτροπή των γονιών τους, λόγω του σχολικού ανταγωνισμού, εγώ αντιθέτως έμπαινα βαθύτερα στην τέχνη με γονείς υποστηρικτικούς. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Το σίγουρο είναι ότι από τότε μέχρι και σήμερα η μουσική μου δίνει μόνο χαρά!

Θεωρείτε ότι η Ελλάδα του 2021 παράγει πολιτισμό;
Θεωρώ πως η Ελλάδα δεν σταμάτησε ποτέ να παράγει πολιτισμό χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν περνάει μια περίοδο αλλοίωσης της πολιτισμικής της ταυτότητας. Ο πολιτισμός συνδέεται απόλυτα με την κουλτούρα. Κι αυτό στις μέρες μας έχει πάει πιο πίσω παλεύοντας να επαναπροσδιοριστεί μέσα από τα like και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για μένα η έννοια του πολιτισμού είναι πολυδιάστατη. Δεν είναι ένα τραγούδι, ένας πίνακας ζωγραφικής ή μια θεατρική παράσταση αλλά πολλά παραπάνω. Πολιτισμός είναι η πνευματική και ψυχική καλλιέργεια, η ευγένεια, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο κι ένα ευρύτερο σύνολο αξιών.

Ποια είναι, σύμφωνα με την άποψή σας, η κατάσταση της πολιτιστικής και δημιουργικής βιομηχανίας στην Ελλάδα σήμερα;
Ο πολιτισμός- όσο και να μην το αντιλαμβανόμαστε – αποτελεί την βάση της καθημερινότητάς μας. Η Ελλάδα κουβαλά μια παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά όμως παρόλα αυτά δεν επενδύει στην πολιτιστική βιομηχανία. Η αναπτυξιακή διάσταση του πολιτισμού στην χώρα μας θα έπρεπε να απασχολεί τους φορείς. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως η πολιτιστική ανάπτυξη συμβάλει και στη ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Αντίθετα όμως, βιώνουμε μια καθημερινή απαξίωση της τέχνης η οποία μέσα στην πανδημία έχει γίνει καθεστώς .

Παιδικό βιβλίο σήμερα και παραμύθια μιας άλλης εποχής! Έχουν διαφοροποιηθεί, θεωρείτε, ως συγγραφέας, τα αρχέτυπα σύμβολα στο «παραμυθιακό» μας ασυνείδητο; Δηλαδή υπάρχει «κακός λύκος» στα σύγχρονα παραμύθια – και πρέπει τελικά να υπάρχει;
Γνωρίζουμε πως κάθε λαός έχει να παρουσιάσει την δική του παράδοση και τον δικό του μύθο. Από τα παλιά χρόνια κατασκευάζονται ιστορίες με δαίμονες, θεούς, κακούς, καλούς, πρίγκιπες, μητριές και δράκους. Ό,τι δεν μπορεί να το καταφέρει ένας καθημερινός ήρωας το καταφέρνει ο κακός δράκος μέσα στο παραμύθι κι ο κακός λύκος καταβροχθίζοντας την γιαγιά της κοκκινοσκουφίτσας! Τέτοιες διηγήσεις θεωρώ ότι κλονίζουν την εμπιστοσύνη των μικρών παιδιών δημιουργώντας ανασφάλειες και φόβους. Προσωπικά όλα αυτά τα σενάρια «τρόμου» που συνάντησα σαν παιδί στα κλασσικά παραμύθια δεν με άγγιξαν ποτέ. Κι αν τα αντιστρέψουμε θα δούμε και μια άλλη πλευρά που για μένα είναι καλύτερη. Για παράδειγμα πως θα μας φαινόταν σαν τίτλος… «Ο καλός λύκος και η γκρινιάρα κοκκινοσκουφίτσα»! Μέσα από τα βιβλία μου θέλω να γνωρίζουν τα παιδιά την αλήθεια, την χαρά, το θάρρος και την εμπιστοσύνη για την ζωή. Θεωρώ πως το παιδικό βιβλίο προετοιμάζει τα παιδιά για την προσαρμογή τους στην κοινωνία μέσα από την διαδικασία της φιλαναγνωσίας και της ψυχαγωγίας.

Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτή την περίοδο;
Διαβάζω την «Σωματική Νοημοσύνη» των C . Dale και P. Peyton, ένα πολύ δυνατό βιβλίο που διδάσκει τεχνικές για την ευελιξία και την ψυχική – σωματική ανθεκτικότητα.

Μας διδάσκει κάτι η κατάσταση της πανδημίας που βιώνουμε;
Για μένα η πανδημία με έφερε πιο κοντά στην αυτογνωσία. Θεωρώ πως η πανδημία μας διδάσκει στην υπομονή, στην αντοχή και πως τίποτα στην ζωή μας δεν είναι δεδομένο. Μας αφυπνίζει στο να ζούμε στο σήμερα και να εκτιμάμε την κάθε στιγμή.

Ο τελευταίος λόγος δικός σας…
Εύχομαι να γίνουμε πιο ευαίσθητοι και γενναιόδωροι με τον συνάνθρωπο. Να αγαπήσουμε περισσότερο τον διπλανό μας και να μοιραζόμαστε δίχως φόβο μέσα από την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά.

Σύντομο βιογραφικό της Μάρως Θεοδωράκη

Κόρη του ποιητή και δημοσιογράφου Γιάννη Θεοδωράκη και της δημοσιογράφου Νίτσας Λουλέ και ανηψιά του Μίκη Θεοδωράκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα μέσα στην ποίηση και στην μουσική. Σπούδασε Πιάνο στο Εθνικό Ωδείο ,αποφοιτώντας με Άριστα παμψηφεί, Τραγούδι, Φωνητικά στο Πρότυπο Πειραματικό Ωδείο, Μουσικοκινητική Αγωγή και Σεμινάρια Φωνητικής Δραματουργίας. Από το 1998, διδάσκει υποκριτικό τραγούδι (acting and singing) στις δραματικές σχολές ενώ έχει διδάξει και στο Αμερικάνικο Κολλέγιο (Derree). Έχει συνθέσει μουσική για το θέατρο και έχει επιμεληθεί μουσικές παραστάσεις συνεργαζόμενη με σκηνοθέτες όπως ο Π. Ζούλιας, Γ. Αρμένης, Θ. Μουμουλίδης, Ν. Χαραλάμπους, Ν. Μπουσδούκος , Α. Γύρα, Ν. Καραγέωργος, Κ. Φανουράκη , Στ. Γούτης κ.α. Στον Κινηματογράφο συνεργάζεται πρώτη φoρά το 2008 με τον κινηματογραφιστή R.Crombie κερδίζοντας και to Α’ βραβείο πρωτότυπης μουσικής για την ταινία Sappho (3ο Φεστιβαλ Κύπρου), ακολουθεί η ταινία The Good soldier Sveik (Animation film – 2009) ενώ μέσα στο 2017 συνεργάζεται με την σκηνοθέτη Κλειώ Φανουράκη στην ταινία «ΞΑ ΜΟΥ» με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Χωραφά, όπου και γράφει την πρωτότυπη μουσική της ταινίας. Έχει κάνει συνεργασίες στη Κρατική τηλεόραση με κορυφαία την μουσική της σύνθεση στο Ντοκυμαντέρ «Το σκοτεινό τρυγόνι» σε σκηνοθεσία Μ. Δεληοτζάκη στην τηλεόραση, ΕΤ1. Τα Εκπαιδευτικά της Προγράμματα έχουν απήχηση σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό με κορυφαία, τα «Αριστοφανικά Χορικά» και τις «Μουσικές Πράξεις και Δράσεις μέσα από τα μάτια των παιδιών». Η Μάρω Θεοδωράκη είναι γνωστή και για την συγγραφική της δράση έχοντας στο ενεργητικό της πάνω από 54 παιδικά βιβλία αποσπάσματα των οποίων υπάρχουν στα σχολικά βιβλία. Τα βιβλία της «Γιαγιά, σ’αγαπώ», «Βάρκα στο γιαλό» και «Μπαμπά, σ’ αγαπώ» (2017, 2018, 2020 εκδ. Μίνωας) εισπράττουν διθυραμβικές κριτικές λόγω της ευαίσθητης θεματικής τους. Τον Οκτώβριο του 2019 με την έκδοση του «Εγώ , είμαι η φωνή μου» ένα πολύτιμο εγχειρίδιο για όλους, η Μάρω Θεοδωράκη προβάλει ένα ταξίδι διερεύνησης πάνω στην ανθρώπινη φωνή και τις ανάγκες της.
Πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα Διαδραστικό σεμινάριο αγωγής λόγου και φωνητικής για ηθοποιούς – νηπιαγωγούς – εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων – φοιτητές παιδαγωγικών – φοιτητές θεατρολογίας – λογοθεραπευτές.

Σχετικά Άρθρα

Ζωρζ Σαρή: 100 χρόνια από τη γέννησή της

otavoice

“Black Pearl”-Το νέο βιβλίο του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου

otavoice

Η Λήδα Χατζηδημητρίου από την «Αγριόπαπια», αποκλειστικά στο OTAVOICE.

otavoice

Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη: WOKE – H καθολική αποδόμηση: έθνος-φύλο-φυλή

otavoice

Ο Μιχαήλ Άγγελος Δρόσος, από την «Αγριόπαπια» αποκλειστικά στο OTAVOICE

otavoice

Συνέντευξη της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου στο OTAVOICE

otavoice