Μια ακόμη αθλιότητα των ΜΜΕ στη χώρα που με απίστευτη θρασύτητα, εκτελούν συμβόλαια προπαγανδισμού και ελέγχου της κοινής γνώμης.
Δημοσιογραφική εκτροπή στο όνομα της ενοχοποίησης της Εκκλησίας και της αναζήτησης εξιλαστήριων θυμάτων για τις ευθύνες όσων διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. Σε όργιο δημοσιευμάτων επιδίδονται από τις πρώτες πρωινές ώρες όλα τα “έγκυρα¨ ενημερωτικά δίκτυα, παρουσιάζοντας ανήμερα της μεγάλης θρησκευτικής εορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου , εικόνες παραβίασης των μέτρων κατά της επιδημίας του κορονοϊού.
Ενώ το μεγάλο πλήθος που συρρέει ευλαβικά για να προσκυνήσει στον Άγιο Δημήτριο σε εξωτερικό χώρο, είναι συντεταγμένα σε σειρές, τα εξάσφαιρα της δημοσιογραφικής παραπληροφόρησης και προπαγάνδας βομβαρδίζουν με ανταποκρίσεις για πρωτοφανή παραβίαση των μέτρων και για έκθεση σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας.
Αυτός ο συνωστισμός βαφτίστηκε αγώνας για τη Δημοκρατία
Τα ίδια ΜΜΕ στη συγκέντρωση 20.000 “επαναστατών” έξω από το Εφετείο Αθηνών κατά την δίκη των ναζιστών της Χρυσής Αυγής, δεν είδαν δεν άκουσαν. Εκεί δεν υπήρχε καμιά απολύτως παραβίαση, εκεί τηρήθηκαν οι αποστάσεις, εκεί ο κορονοϊός δεν μεταδιδόταν. Δεν έγραψαν ούτε μια λέξη για πολιτικά πρόσωπα που καλούσαν τον κόσμο να συσσωρευτεί κατά χιλιάδες στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και στα γύρω στενά. Δεν γράφτηκε ούτε μια λέξη. Όπως δεν έγραψαν ούτε μια λέξη πολύ νωρίτερα στην φιέστα Μαρινάκη, όπως δεν έγραψαν για συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις διαφόρων περιθωριακών ομάδων και πολιτικών φορέων.
Εδώ τα “έγκυρα” μέσα ενημέρωσης ανακάλυψαν συνωστισμό
Η Εκκλησία αποτελεί τον εύκολο στόχο. Όπως έγινε κατά την Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα, όπου κυνηγούσαν τους ιερείς και τους πιστούς με τις κάμερες και τους φωτογραφικούς φακούς.
Όλως τυχαίως τα συγκεκριμένα “έγκυρα” ΜΜΕ είναι αυτά που εισέπραξαν εκατομμύρια ευρώ από την κρατική χρηματοδότηση των 20 εκατ. ευρώ για την καμπάνια ενημέρωσης κατά του κορονοϊού. Είναι αυτά που μεταδίδουν κλισέ δημοσιεύματα και fake news όπως η ακτινογραφία ασθενή με κορονοϊό, είναι αυτά που στοχοποιούν κατ επιλογή κοινωνικές ομάδες.
Είναι αυτά που δεν έγραψαν μια λέξη για τα εγκλήματα στην Αρμενία και παρουσίασαν το Αρτσάχ ως ιδιοκτησία των Αζέρων. Είναι αυτά που καθημερινά βομβαρδίζουν την κοινωνία με μειωμένης αισθητικής και ηθικής ειδήσεις , που προβάλλουν ευτελισμένα πρότυπα και ενοχοποιούν την αγάπη στην πατρίδα και την πίστη στην Ορθοδοξία. Είναι τα ίδια μέσα “ενημέρωσης” που παπαγάλιζαν την περίοδο του Χρηματιστηρίου, που δεν είπαν λέξη για την προκλητική αποφυλάκιση Γιάννου Παπαντωνίου.
Είναι οι όμιλοι που λανσάρουν ακόμη και τώρα την τουρκική προπαγάνδα και τα τουρκοσήριαλ. Δεν είναι όλα τα μέσα το ίδιο, το καθημερινό αποτύπωμα τους καθορίζει σε ποια κατηγορία ανήκουν.
Η άρνηση μεγάλου τμήματος της κοινωνίας στα μέτρα , όπως η χρήση μάσκας, γεννήθηκε μέσα από αυτές τις συμπεριφορές που δημιούργησαν κλίμα αναξιοπιστίας και αντίδρασης. Δεν αντιδρά η κοινωνία στην ύπαρξη του κορονοϊού, αλλά στην πρωτοφανή επικοινωνιακή λαίλαπα, με αλληλοσυγκρουόμενες εικόνες, που πυκνά συχνά ξεπερνάει κάθε όριο σκορπώντας φόβο και τρόμο.