ΜΗΔΕΙΑ
του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά
Θέατρο «Μπάγκειον»
Συνεχίζονται μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου οι παραστάσεις της συγκλονιστικής «Μήδειας» στο θεάτρο «Μπάγκειον» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά.
Η Τζούλη Σούμα συναρπάζει με την ερμηνεία της και μας μιλάει για τον αινιγματικό ρόλο της Μήδειας.
Διαβάστε την αποκλειστική συνέντευξή της Τζούλης Σούμα στην Λία Τσεκούρα:
- Ποιες σκέψεις σας οδήγησαν να ενσαρκώσετε την Μήδεια του Ευριπίδη;
Ένας ρόλος υψηλών απαιτήσεων, που έρχεται μια στιγμή που δεν τον περιμένεις, είναι, αν μη τι άλλο, μια αναπάντεχη πρόκληση που σε ταρακουνάει από τις «ασφάλειές» σου και σε κάνει να υπερβείς τα όριά σου. Μου αρέσει πολύ, πέρα από τους προσωπικούς μου στόχους, να ακολουθώ τις προκλήσεις της ζωής και της δουλειάς μου. Γιατί πάντα μου μαθαίνουν περισσότερα απ’ αυτά που πιστεύω.
- Η Μήδεια υπήρξε πάντα μια προσωπικότητα με αρνητική αύρα. Πιστεύετε ότι η Μήδεια είναι μια αντιηρωΐδα;
Όταν αναφέρεται κανείς στη Μήδεια ως πρόσωπο, έχει μάλλον αρνητικό ύφος. Όταν δεις τη συγκεκριμένη τραγωδία, σε συγκινεί ο τρόπος που ο ποιητής χειρίζεται ένα τέτοιο θέμα. Ο ίδιος ο Ευριπίδης δικαιώνει την ηρωίδα του και αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Αν θες να μιλήσεις για το απόλυτο μέγεθος που λέγεται Έρωτας, οφείλεις να δεις και την πολύ σκοτεινή πλευρά του. Επειδή όλοι μας κατανοούμε αυτήν την πλευρά, στο τέλος, συνειδητά ή ασυνείδητα, αγαπάμε τη Μήδεια, γιατί σηκώνει ένα τέτοιο βάρος. Η Μήδεια είναι η σκοτεινή πλευρά του έρωτα και είναι αναγνωρίσιμη μέσα σε κάθε άνθρωπο, ανεξαιρέτως.
- Ποια στοιχεία του χαρακτήρα της σας σαγηνεύουν και ποια σας τρομάζουν;
Το στοιχείο του χαρακτήρα της Μήδειας που με σαγηνεύει είναι η απίστευτη δύναμή της. Πέρασε πολλά, αγάπησε, έδωσε τα πάντα για τον έρωτά της, έχασε τον πατέρα της, τη χώρα της, την οικογένειά της. Τα άφησε όλα πίσω της για να ακολουθήσει έναν έρωτα. Αυτό, από μόνο του, είναι συγκλονιστικό. Η δύναμή της, όμως, να σταθεί στα πόδια της, παρ’ όλη την τρομακτική απόρριψη του συναισθήματός της, από τον άντρα που λατρεύει, την καθιστά για εμένα μια γυναίκα που σκοτώνει την ανδρική έπαρση. Οι διαστάσεις του έργου είναι σαφέστατα κοινωνικοπολιτικές και αυτό που με βοήθησε στην προσέγγιση είναι ότι ο Δημήτρης πάντα μου έλεγε ότι ο ρόλος είναι «ανδρικός», με την έννοια ότι αυτή η δύναμη, η απόλυτη κυριαρχία που θέλει να έχει στη ζωή της, στα παιδιά της, στην οικογένειά της είναι αδιανόητη για τις γυναίκες εκείνης της εποχής. Θα ήθελα να παραθέσω ένα κομμάτι που με αφορά πάρα πολύ από το κείμενο, σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά: (Η Μήδεια πριν σκοτώσει τα παιδιά της): «Κανένας μην θαρρεί πως είμαι δειλή και ανόητη και ασήμαντη. Είμαι βαριά για τους εχθρούς, αέρας για τους φίλους. Έτσι πρέπει να είναι ένας δίκαιος άνθρωπος». Αυτό ήταν ένας μεγάλος φάρος για την δική μου προσέγγιση σ’ αυτόν τον υπέροχο ρόλο.
- Υπήρξαν δυσκολίες στην προσέγγιση του ρόλου;
Να σας πω την αλήθεια, στην αρχή έτσι πίστευα. Ότι, δηλαδή, είμαι μπροστά σε ένα τεράστιο βουνό και έχω ανυπέρβλητες δυσκολίες να προσεγγίσω τον ρόλο. Δουλεύοντας, όμως, με την απεριόριστη και απίστευτα μεγάλη βοήθεια του σκηνοθέτη μας, του Δημήτρη Γεωργαλά, ο οποίος έχει μελετήσει εδώ και τρία χρόνια και ξέρει εις βάθος το έργο, ένιωσα ότι με οδήγησε με έναν τέτοιον τρόπο, που με βοήθησε και να μπω στο δικό του πνεύμα σκέψης και θεώρησης του έργου, αλλά και να ανακαλύψω, τάχιστα, κλειδιά και κώδικες για να προσεγγίσω το ρόλο. Είναι αλήθεια πως το τελευταίο κομμάτι δίσταζα στις πρόβες να το προσεγγίσω, γιατί ήθελα να χτίσω λίγο τη δομή του ρόλου. Παρ’ όλα αυτά, οφείλω να πω ότι αισθάνθηκα πως ήμουν σε μια ώριμη, υποκριτικά, στιγμή, όπως και ο Δημήτρης, σε μια ώριμη, σκηνοθετικά, στιγμή και «ακουμπήσαμε» με τόσο ωραίο τρόπο ο ένας στον άλλον, που οι οποιεσδήποτε δυσκολίες προσέγγισης του ρόλου ξεπεράστηκαν απίστευτα γρήγορα. Είμαι ευγνώμων και ευτυχής που παίζω τη Μήδεια, αυτή τη Μήδεια, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Γεωργαλά.
- Υπάρχουν, κατά τη γνώμη σας, μεγάλοι και μικροί ρόλοι στο θέατρο;
Σαφέστατα υπάρχουν μικροί και μεγάλοι ρόλοι στο θέατρο. Υπάρχουν ρόλοι, δηλαδή, με μικρή ή μεγάλη διαδρομή. Ο ρόλος, μέσα σ’ ένα έργο, έχει μια διαδρομή. Είναι, λοιπόν, ευλογία για τον ηθοποιό να μπορεί να «περπατήσει» σ’ αυτήν τη διαδρομή του ήρωα και να ανακαλύψει όσα περισσότερα πράγματα μπορεί για την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του και να μπορέσει να τα αποδώσει. Δεν είναι ίδιος ο βαθμός δυσκολίας όταν έχεις να αντιμετωπίσεις έναν μεγάλο και έναν μικρό ρόλο. Ο βαθμός δυσκολίας αλλάζει, γιατί στον μικρό ρόλο, που δεν έχει μεγάλη διαδρομή, πρέπει να την ανακαλύψεις και να την εφεύρεις, αλλά από την άλλη, δεν έχεις σχεδόν από πουθενά να «πιαστείς». Εκεί έγκειται ο σημαντικός σκηνοθέτης, που βοηθάει τον ηθοποιό, που έχει κάποιον μικρό ρόλο. Να του ανοίξει πόρτες και να του δώσει ερεθίσματα για να πάει παρακάτω. Φυσικά, προσπαθώντας και ο ίδιος ο ηθοποιός, να βρει καινούρια πράγματα και την διαδρομή του ήρωα. Νομίζω, πάντως, ότι, σαφέστατα, υπάρχουν καλοί και κακοί ηθοποιοί και αυτή η «καραμέλα» του ότι δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι, αλλά μικροί ηθοποιοί, ήταν του παρελθόντος και την είχαν εφεύρει κάποιοι πρωταγωνιστές για να «παρηγορούν» κάποιους ηθοποιούς, οι οποίοι έπαιζαν κάποιους τρίτους, τέταρτους και πέμπτους ρόλους. Είναι ευλογία, χαρά, και τύχη να έρχεσαι αντιμέτωπος με μεγάλους, σημαντικούς ρόλους του παγκόσμιου δραματολογίου, γιατί είναι σαν να έχεις μπροστά σου ένα πολύτιμο ορυχείο, από το οποίο, σκάβοντας, θα βγάλεις όσα περισσότερα διαμάντια μπορείς.
- Τι σας άφησε η επαφή με τη Μήδεια και τον Ευριπίδη;
Η επαφή μου με τη Μήδεια του Ευριπίδη με έχει πλουτίσει αφάνταστα. Με έχει προχωρήσει πάρα πολύ σαν ηθοποιό. Έχω δουλέψει ακόμα περισσότερο, οφείλω να πω, με μανία, τα εκφραστικά μου μέσα. Η επαφή με τον ρόλο αυτό και με την παράσταση με γέμισε οδύνη και ηδονή. Οδύνη με την έννοια ότι έγινε με το, καλώς εννοούμενο, βάσανο, την αγωνία, τον κόπο και τον μόχθο που καταβάλλει ένας ηθοποιός που αναμετριέται με τέτοιους ρόλους, που σου προσφέρουν την δυνατότητα να εξελιχθείς μέσα στις πρόβες, αλλά και πάρα πολύ μέσα στις παραστάσεις. Οφείλω να πω ότι είναι από τις λίγες φορές που έχω μια τεράστια αγωνία κάθε μέρα να μπορέσω να ανταποκριθώ και να φτάσω την απόδοση και ερμηνεία του ρόλου στο μέγιστο βαθμό που έχει καθοριστεί από τον σκηνοθέτη μας. Είναι πραγματικά μια μεγάλη αναμέτρηση. Σαν να ανεβαίνεις το Έβερεστ κάθε βράδυ και να το κατεβαίνεις. Αυτό όμως, ταυτόχρονα, μου δίνει και ηδονή. Είναι απίστευτα ευχάριστο όταν περνάς μέσα από αυτές τις δαιδαλώδεις διαδρομές και αναμετριέσαι με την διάνοια αυτής της ηρωίδας και βλέπεις πόσο το κοινό ανταποκρίνεται, πόση θέρμη, λατρεία και πόση αγάπη εισπράττουμε. Ομολογώ ότι έχουμε λάβει όλοι μεγάλα κύματα βαθιάς εκτίμησης και αγάπης. Θα ήθελα να τονίσω εδώ, ότι μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση πως έχουν έρθει αρκετές γυναίκες και μου έχουν πει: «Είχε δίκιο».
Συντελεστές
Ηθοποιοί: Τζούλη Σούμα,Κυριακή Καραλουκά,Γιώργος Σταυριανός, Νίκος Δερτιλής, Σταύρος Γιαννακόπουλος
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία- Επεξεργασία: Δημήτρης Γεωργαλάς
Μουσική: Πλάτων Ανδριτσάκης
Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος
Φωτισμοί: Βασίλης Αποστολάτος
Χορογραφίες- Επιμέλεια Κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ
Δημιουργικό: Ανδρέας Πούρνος
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Εισιτήρια
Γενική είσοδος: 12€ / 8€ μειωμένο (άνω των 65) / 5€ ατέλειες (φοιτητές, άνεργοι)
Λία Τσεκούρα,
Μουσικός, Κριτικός Θεάτρου,
Γ.Γ. του Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Κριτικών Μουσικής, Θεάτρου και Χορού.