Τώρα ο Ερντογάν τα βάζει και με την …Τουρκία!!
άρθρο του Τάκη Γρηγοράκου
Σύμβουλου Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διοίκησης Ο.Τ.Α
Με αφορμή τις σπουδές της ονειροπόλου νιότης μου, θα ήθελα να σχολιάσω την απόφαση του Τούρκου Προέδρου να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί, καταργώντας έτσι την απόφαση του 1934 με την οποία το Κεμαλικό ή κοσμικό κράτος των Νεότουρκων όριζε την λειτουργία της ως Μουσείο.
Ασφαλώς το γεγονός έχει θρησκευτική διάσταση αφού πρόκειται για την μετατροπή του ναού συμβόλου της Ορθοδοξίας σε μουσουλμανικό τέμενος.
Είναι όμως αναμφίβολα και ιστορικό γεγονός, αφού διαταράσσει ιστορικές μνήμες και διαδρομές των συμπληγάδων της ιστορίας, οι οποίες μένουν χαραγμένες στη μνήμη των λαών είτε για να θυμούνται τι έχασαν είτε για να θυμούνται τι κέρδισαν, στο πέρασμα των χρόνων.
Το γεγονός είναι και πολιτιστικό αφού ο παγκόσμιος πολιτισμός χάνει την ιδιότητα ενός παγκόσμιου πολιτιστικού μνημείου, το οποίο κληρονομούσε από γενιά σε γενιά και μέσω της UNESCO στήριζε, συντηρούσε και διαφήμιζε
ως μέγιστο δημιούργημα της παγκόσμιας ύπαρξης.
Αν για όλα αυτά πρέπει να ανησυχεί η ΕΕ και η Δύση γενικότερα, με τη συγκεκριμένη απόφαση του Τούρκου προέδρου, το ίδιο θα πρέπει να ανησυχεί και η Τουρκία, αφού απεμπολεί χωρίς σπουδή ένα σημαντικό γεωπολιτικό παράγοντα της εξωτερικής της πολιτικής.
Μέχρι τώρα η γείτονα χώρα είχε ως όπλο στον διάλογο με τη δύση την γεωπολιτική σημασία των εδαφών της και την πρόθεσή της να παίξει στρατηγικό εταίρο-διαμεσολαβητή μεταξύ δύο κόσμων, συνδυάζοντας την θρησκευτική καταγωγή της που πηγάζει από την ανατολή με τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους της που αντανακλά στη δύση.
Στην παρούσα φάση φαίνεται πως ο πρόεδρος Ερντογάν εγκαταλείπει αυτή την προοπτική αφού με την απόφασή του ο συγκεκριμένος αυτός ρόλος της Τουρκίας καταρρίπτεται.
Γιατί άραγε ο Τούρκος ηγέτης το κάνει;
Αν δούμε τον τρόπο που λειτουργεί, με την ανοχή πολλές φορές των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Ρωσίας θα διαγνώσουμε πως οι αποφάσεις και οι πράξεις του διέπονται από ισχυρό αίσθημα αλαζονείας.
Χωρίς να έχει την απαιτούμενη στήριξη από τους Αραβες που δεν καλοβλέπουν την επεκτατική πολιτική του, όπως η Αίγυπτος, τα Η.Α.Ε. και άλλοι, έχοντας το Ισραήλ έτοιμο να απαντήσει σε κάθε δυνατή πρόκληση και με τη Δύση στο σύνολό της αλλά και την Ρωσία, που έστω και αργά κάτω απ’ την πίεση διεθνών οργανισμών, όπως η UNESCO ή ορθόδοξων πατριαρχείων, αρχίζουν να καταγγέλλουν και λεκτικά να εναντιώνονται της Τουρκίας, ο Ερντογάν εξακολουθεί να αποφασίζει ως αλαζόνας.
Ακόμα και αν υποθέσουμε πως όλα γίνονται για να δώσει καίριο χτύπημα στο Κεμαλικό κράτος επαναφέροντας σημάδια και χαρακτηριστικά της οθωμανικής αυτοκρατορίας στη γείτονα χώρα, τότε εύλογα μπορούμε να
θεωρήσουμε ότι πλέον η αλαζονεία του Ερντογάν στρέφεται κατά της ίδιας της Τουρκίας.
Κατά της ιστορίας και του πολιτισμού της νέας Τουρκίας. Της Τουρκίας που προέκυψε μετά τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και την καταστροφική για εμάς Μικρασιατική εκστρατεία.
Ισως το πάθημα της Τουρκίας στη Συρία από τους Ρώσους, στον Εβρο από τις δυνάμεις μας και στη Λιβύη πρόσφατα από «άγνωστα» αεροπλάνα δίνουν το στίγμα πως η ανθρωπότητα όχι μόνο δεν αποδέχεται τέτοιες αλαζονικές
συμπεριφορές αλλά τις αντιμετωπίζει δυναμικά.
Και μπορεί ο εσωτερικός χώρος της πατρίδας του για τον πρόεδρο Ερντογάν να είναι μια λύση, ώστε να επιδείξει μία προσωπική πύρρειο, γιατί πύρρειος είναι, νίκη αλλά αυτό δεν παύει να τον κάνει επικίνδυνο για τη νέα Τουρκία.
Δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον, αλλά ο Τούρκος Πρόεδρος θυμίζει ηγέτες που κατά τη διαδρομή τους ξέφυγαν από την λογική, έγιναν επικίνδυνοι και άρα έπαψαν να είναι χρήσιμοι στην κοινωνία με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την μοίρα τους.
Οσο για την Αγία Σοφία που είχα την τύχη και την τιμή να την επισκεφτώ κατά το παρελθόν οκτώ φορές (πάντα αποτελούσε για μένα σημείο αναφοράς και μνημείο θαυμασμού) με λυπεί το γεγονός πως αποτελεί αντικείμενο
πολιτικών ή ακόμα και θρησκόληπτων κουτοπονηριών.
Αυτό το σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού μπορεί να δημιουργήθηκε από τους Ρωμιούς και σήμερα να είναι στα χέρια Τούρκων, αλλά δυστυχώς για τον πρόεδρο Ερντογάν και ευτυχώς για την ανθρωπότητα δεν ανήκει σε κανέναν
λαό, ηγέτη ή μουφτή. Ανήκει στον κόσμο όλο ως μνημείο θαυμασμού και μεγαλοσύνης της ανθρώπινης δημιουργίας.
Μάλιστα πιστεύω πως αν ο Ερντογάν ήταν σώφρων σε αυτή του την απόφαση μάλλον θα έκανε ακριβώς το αντίθετο.
Θα εξυμνούσε την ορθόδοξη καταγωγή της Αγίας Σοφίας και θα μιλούσε για την πολύ σπουδαία βυζαντινή αυτοκρατορία που τη δημιούργησε. Για να μπορεί να υποστηρίξει εν συνεχεία, πως οι πρόγονοί του όχι μόνο νίκησαν τη μεγάλη αυτή αυτοκρατορία αλλά διατήρησαν τις περιοχές αυτές δικές τους ως σήμερα.
Οσο πιο μεγάλος είναι ο αντίπαλος, τόσο πιο σπουδαία κάνει τη νίκη σου!
Ομως η αλαζονεία δεν αφήνει τον Τούρκο ηγέτη ούτε αυτό να δει!!
Η ανιστόρητη ενέργειά του και όσα πιθανώς να ακολουθήσουν και να δούμε να διαδραματίζονται μέσα στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, όχι μόνο δεν θα πλήξουν την αίγλη του ναού αλλά θα αποτελέσουν διατράνωση της παγκόσμιας αντίληψης πως ένας ανεξέλεγκτος πολιτικός ηγέτης μπορεί να καταστρέψει σε μια στιγμή ό,τι οι προκάτοχοί του με πολύ πολιτικό χρόνο διαπραγματεύσεων, αγώνες και κόπο έχτισαν.
Κάποιοι φίλοι σήμερα, τους οποίους διαβάζω με προσοχή, ασκούν κριτική καλοπροαίρετα, αλλά ας με συγχωρήσουν πολύ εύκολα, και υπερθεματίζουν για το ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας κάνει όσα κάνει για το μεγαλείο της χώρας
του έχοντας πυγμή και κότσια ενώ η ελληνική πλευρά αδιαφορεί.
Τους παρακαλώ να ανατρέξουν στις σελίδες της τουρκικής ιστορίας για να δουν την τύχη πολλών προκατόχων του προέδρου Ερντογάν και την μοίρα που ο ίδιος ο λαός τους που λίγο πριν τους ζητωκραύγαζε τελικά τους επιφύλαξε.
Η ιστορία είναι αδιάψευστος μάρτυρας των γεγονότων ακόμα και αν κάποιοι που την υπηρετούν προσπαθήσουν να την αλλοιώσουν, παραποιήσουν ή διαψεύσουν.
Οσο για τον Τούρκο Πρόεδρο μην χαίρεται για την εφήμερη νίκη του.
Μαθημένη είναι η Αγία Σοφία από τις βεβηλώσεις, τους εξευτελισμούς και τις καταστροφές των προγόνων του ανά τους αιώνες. Σύμβολο του χριστιανισμού, της ορθοδοξίας, της ρωμιοσύνης και του πολιτισμού που μένει πάντα όρθιο.
Μαθημένη, κάποιοι να την χτυπούν, αλλά αυτή να στέκει πάντα εκεί, αγέρωχη και όρθια εξυμνώντας την «του Θεού Αγία Σοφία».
Ασφαλώς και δεν μπορώ να προδικάσω τις εξελίξεις είμαι όμως σίγουρος για την επικαιρότητα των λόγων της δημώδους ποίησης: «Σώπασε κυρά-Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις πάλι με χρόνους,με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ ναι».
Και είμαι επίσης σίγουρος πως αυτή την φορά δεν θα το απαγγέλλουν με δάκρυα στα μάτια οι Ρωμιοί αλλά ολάκερος ο παγκόσμιος πολιτισμός!!!