Άρθρο της Ελένης Πανταζοπούλου.
Πόσες φορές συναντήσαμε ανθρώπους ισχυρογνώμονες κι απόλυτους στα «πιστεύω» τους; Η στάση τους μας έβαλε στη διαδικασία να αναρωτηθούμε ακόμα και για τον εαυτό μας∙ μήπως εμείς δε βλέπουμε σωστά τα πράγματα, μήπως παραείμαστε ρευστοί κι αυτό μας κάνει αναξιόπιστους ή άβουλους;
Γοητευτικό μεν να ‘χεις την άποψή σου και τη στηρίζεις με πάθος, κανείς δεν αντιλέγει, δυσλειτουργικό αφετέρου να επικοινωνήσεις οπουδήποτε, σε σχέσεις ερωτικές, σε συζητήσεις με φίλους ή ακόμα και να καταφέρεις να πάρεις επαγγελματικές αποφάσεις με τους συνεργάτες σου. Οι ακραίες πεποιθήσεις και στάσεις ζωής υποδηλώνουν ναρκισσισμό, τον οποίο οι ευαίσθητοι κι ονειροπόλοι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.
Έχουν χαλάσει σχέσεις, φιλίες, συνεργασίες επειδή ορισμένοι δεν κάνουν ποτέ ένα βήμα πίσω. Ανένδοτοι στα «πιστεύω» τους κι αδιαφορώντας για την άποψη του διπλανού τους τραβούν τα άκρα, κόβοντας κάθε δεσμό γύρω τους. Μοναδική τους ικανοποίηση είναι η αποδοχή της δικής τους γνώμης∙ δεν υπάρχει περιθώριο διαλόγου και κριτικής σκέψης. Αυτοσκοπός η εδραίωση της δικής τους λογικής.
Άνθρωποι που δεν έχουν μάθει να ακούν, να προβληματίζονται και να αναζητούν το διαφορετικό. Με λίγα λόγια, δε βάζουν ποτέ νερό στο κρασί τους. Η συγκεκριμένη ρήση, έχοντας τις ρίζες της στην αρχαιότητα, σκοπό έχει να διδάξει πως βάζοντας λίγο νερό στο κρασί μας, όλα είναι πιο συμβατά, πιο νηφάλια. Οι αδιάλλακτες απόψεις δείχνουν έλλειψη πνευματικής νηφαλιότητας και σφαιρικότητας. Κάθετοι και ξεροκέφαλοι χαρακτήρες δεν μπορούν να δουν λίγο πιο πέρα απ’ τη σκιά τους. Ο εγωκεντρικός χαρακτήρας τους είναι ικανός να γκρεμίσει καθετί καλό στη ζωή τους.
Άραγε, οι άνθρωποι αυτοί γεννήθηκαν έτσι ή στην πορεία της διαδρομής τους έγιναν τόσο απόλυτοι; Σε κάθε περίπτωση, στη ζωή μας είναι ωφέλιμο να επικρατεί ένα μέτρο. Κανείς δεν μπορεί να πορευτεί μόνος βασιζόμενος εξολοκλήρου στα δικά του «πιστεύω». Οι ακραίες συμπεριφορές μπορούν να μας απομονώσουν. Είναι κρίμα να χάνουμε από δίπλα μας ανθρώπους απ’ το πείσμα μας, τον εγωισμό και την ξεροκεφαλιά μας.
Είναι σπουδαίο να μπορούμε να βλέπουμε μέσα απ’ τα μάτια κάποιου άλλου. Να δείχνουμε κατανόηση και να κάνουμε ένα βήμα πίσω όταν χρειάζεται. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κάνοντας ένα βήμα πίσω, παίρνουμε πάντα δύναμη και φόρα ώστε να πάμε ακόμα πιο μπροστά -κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Απόλυτοι να είμαστε μόνο απέναντι στο δίκαιο της ζωής μας. Σε όλες τις υπόλοιπες καταστάσεις χρειάζεται να έχουμε σφαιρική άποψη και να σεβόμαστε πάντοτε τη διαφορετικότητα των συνανθρώπων μας. Οι διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους είναι, άλλωστε, αυτό που τους κάνει μοναδικούς.
Ας είμαστε, λοιπόν, ανοιχτόμυαλοι, ας έχουμε τα «πιστεύω» μας, χωρίς όμως να καταλήγουμε σε ακρότητες. Και να θυμάστε πως υπέροχοι είναι οι άνθρωποι που ρισκάρουν και πάνε μέχρι την άκρη του γκρεμού, αλλά ταυτόχρονα έχουν τη σοφία να κάνουν πίσω, όταν πρέπει.
